آهنگ امیر عظیمی خسته تر از رفتن تو

خواستم داد شوم گرچه لبم دوخته ست! ●♪♫
خودم و جدم و جد پدرم سوخته ست ●♪♫
خواستم جیغ شوم گریه ی بی شرط شوم… ●♪♫
خواستم از همه ی مرحله ها پرت شوم! ●♪♫

کسی از گوشیِ مشغول به من می خندید ●♪♫
آخر مرحله شد غول به من می خندید ●♪♫
یک نفر از وسط کوچه صدا کرد مرا
بازی مسخره ای بود رها کرد مرا ●♪♫

با خودم، با همه، با ترس تو مخلوط شدم! ●♪♫
شوت بودم که به بازی بدی شوت شدم! ●♪♫
آنچه میرفت و نمیرفت فرو من بودم
حافظ این همه اسرار مگو من بودم ●♪♫

از تحمل که گذشتم به تحمل خوردم… ●♪♫
دردم این بود که از یارِ خودی گل خوردم ●♪♫
حرفی از عقل بد اندیش به یک مست زدند
باختیم آخر بازی همگی دست زدند! ●♪♫

از تو آغاز شدم تا که به پایان برسم ●♪♫
رفتم از کوچه که شاید به خیابان برسم… ●♪♫
بوی زن دادم و زن داد به موی فشنم!
راه رفتم که به بیراهه ی خود مطمئنم! ●♪♫

خسته از بودن تو خسته تر از رفتن تو
خسته از مولوی و شوش به راه آهن تو ●♪♫
خسته از آنچه که بود و به خدا هیچ نبود… ●♪♫
خسته از منظره ی خسته ی تهران در دود… ●♪♫
مرده بودی و کسی در نفس من جان داشت ●♪♫

مرده بودی و کسی باز به تو ایمان داشت! ●♪♫
کشتمت تن زده در ورطه ی خون رقصیدم… ●♪♫
پشت هر میکروفن، از فرط جنون رقصیدم ●♪♫
از گذشته شب تو تا به هنوزم آمد

مست کردم که نفهمم چه به روزم آمد ●♪♫
به خودم زنگ زدم توی شب پاییزی
دود سیگار شدم تا که نبینم چیزی! ●♪♫